radiestezja.szyc.org
Badania Wiedza Na luzie O mnie Kontakt


MOJE TECHNIKI RADIESTEZYJNE

Promień podstawowy

Prawo sympatii

Pomiar stężenia roztworu na biometrze

Pomiar kasowości gleby

Diagnostyka organów człowieka i leczenie

Radiestezyjna forma koloru

Diagnostyka wspomagająca w radiestezji

Przekaz telepatyczny, mentalny, radiestezyjny

Ciśnienie cieku wodnego

Teleradiestezja czyli zdalne poszukiwanie przedmiotów

Gliny i iły zagrożeniem przy wierceniu studni

Podsumowanie


Promień podstawowy

Kątomierz ustawić zawsze na zero stopni na północ.Poprzeczne przecięcie promienia podstawowego dla różnych materiałów jest pod różnym kątem. Każdy przedmiot posiada zwrot promieniowania badanego, który leci w nieskończoność. Nieskończoność jest umowna, gdyż w znalezieniu wektora promienia trzeba włączyć umysł. Bez zachowania łączności umysłu z badanym przedmiotem nie wykryjemy promienia podstawowego. Wymagana jest pełna koncentracja umysłu. Każdy badany przedmiot promieniuje. Początek wektora jest w środku badanego przedmiotu, zaś koniec w nieskończoności. A więc przecięcie promienia dokonuje sie w różnych miejscach po tym samym kierunku przecinając wektor od początku do nieskończoności. Prawo promienia podstawowego ma zastosowanie w poszukiwaniu zagubionych przedmiotów. Należy unikać pracy przy wietrze, gdyż wskazania są całkowicie fałszywe. Promień podstawowy wykrywam wahadłem Baj II i rezonatorem. Lepiej używać różnych przyrządów radiestezyjnych w celu sprawdzenia poprawności badań. Najczęściej popełnia sie błędy przy dużym wietrze, skokach ciśnienia barometrycznego i niedyspozycji chorobowej.
Zaginionych przedmiotów można poszukiwać w terenie jak i na mapach, a nawet na szkicach wykonanych w skali i zorientowanych na strony świata, Posługujemy sie w tym przypadku "świadkiem". Świadek to cząstka materii używanej przez zaginioną osobę. W/g świadka ustalam promień podstawowy, a następnie jako wykonawca koncentruję się na poszukiwanym przedmiocie. Rozpoczynamy wyznaczanie promienia podstawowego jego kierunku i zwrotu dokonując łukowego lub kolistego przejścia w terenie. Może być tak, że nie uda się dokonać przecięcia, wówczas posłużę się świadkiem w celu wyznaczenia nie tylko kierunku, ale i zwrotu poszukiwań. Na dokładnej mapie możemy objąć badaniem nawet dość obszerny teren. Może być tak, że zaginiony przedmiot nie będzie na badanej mapie, wtedy posługujemy się bardziej ogólną, aby wyznaczyć miejsce zaginionej osoby lub przedmiotu, a następnie przechodzimy do map o dokładniejszej skali. Możemy przy poszukiwaniach skorzystać z biometru, aby ustalić odległość szukanej osoby lub przedmiotu od miejsca naszego fizycznego badania w terenie. Rys.1
Jest to dość uniwersalna metoda w poszukiwaniu osób i przedmiotów, gdyż poszukiwania można prowadzić z boku, na rożnych wysokościach i głębokościach. Zawsze trzeba pamiętać, aby umysł nasz był w kontakcie z badanym przedmiotem. Praca naszego umysłu wiąże się z promieniem mentalnym przy stosowaniu koncentracji myśli na badanym przedmiocie. A więc mamy tu współpracę promienia podstawowego i mentalnego. Nigdy nie można stosować ich oddzielnie. Jednostronna praca umysłu daje iluzję, a w najgorszym razie intuicję z rachunkiem prawdopodobieństwa co do trafności i wiarygodności. Dla formy koloru białego i czarnego promień podstawowy jest we wszystkich kierunkach i dlatego te formy kolorów są osobliwe. Występuje jeszcze inna właściwość promienia podstawowego. Idąc po kierunku promienia do źródła jego wytwarzania rezonator hiszpański skrzyżuje się; idąc w odwrotną stronę od źródła po kierunku promienia, rezonator nie reaguje, z tej własności promienia podstawowego rowniez można skorzystać przy poszukiwaniu źródeł z formą koloru białego i czarnego. Zatem źródło formy koloru białego i czarnego jest również do odnalezienia.

Powrót do spisu


Prawo sympatii

Na badaniu za pomocą biometru prawo sympatii obowiązuje od prawej strony do lewej. Prawa strona zawsze oddziaływuje, wpływa na lewą. Szczególnie dotyczy to form emocjonalnych Rys. 2

Na rysunku pokazano ułożenie A do B. Obiekt B działa na obiekt A.

Na rysunku pokazano ułożenie B do A. Obiekt A działa na obiekt B.

Na rysunku obok przedstawiono działanie leku na świadka na biometrze.

Rysunek przedstawia również oddziaływanie choroby na świadka. Ruch ukośny wahadła określa stopień nasilenia choroby. Im bardziej wahanie jest poziome to choroba sie intensyfikuje, czyli nasila. Na takiej zasadzie działa biometr zwany aparatem Nareta. Dlatego ważne jest, aby badania biometrem(ilościowe) przeprowadzać zawsze w polu promieniowania, trzymając biometr na kierunku promieniowania. Zawsze ważne jest oddziaływanie promieniowania pola(formy koloru) na świadka. Inaczej możemy to nazwać wchłanianiem pola przez świadka, lub osobę na która działamy fizycznie. W przeciwnym wypadku mamy doczynienie z emisją formy koloru od świadka (osoby) do otoczenia, lub wpływu emisji świadka na inna osobę. Miedzy przedmiotami wzajemnie na siebie oddziaływującymi przebiega zawsze promień sympatii. Na kierunku na zewnątrz oddziaływania brak. Powyższe stwierdzenie jest stale aktualne przy praktycznym stosowaniu prawa sympatii i prawa promienia podstawowego z uwzględnieniem promienia mentalnego. Dotyczy to diagnostyki poznawczej jak rowniez poszukiwania przedmiotów zaginionych metoda teleradiestezji.

Rys.2

Rys.3

Rys.4

Rys.5

Powrót do spisu


Pomiar stężenia roztworu na biometrze

Jak działa prawo sympatii w roztworach o różnym stężeniu. Stężenie zerowe to woda. Jeśli zaczniemy rozpuszczać np. sól, to 100% stężenia wypadnie w momencie, kiedy sól przestanie sie rozpuszczać. Na biometrze odległość punktów określamy jako długość na sznurku wahadła, którym będzie przeprowadzane badanie. Odległość ustala sie miedzy dwoma jednakowymi kolorami np. szary i szary, lub czerwony i czerwony (rysunek obok).
Na rysunku badamy dowolne stężenie wody solonej w procentach
X- stężenie badanego roztworu
to X/100=b/a stąd X=100*b/a (%)
a - wielkość w cm miedzy jednakowymi kolorami wahadła na sznurku, którym badamy stężenie roztworu
Jak widać znów wykorzystano prawo sympatii. Tak samo można np. określić zawartość procentowa wapna w glebie

Rys.6

Rys.7

Powrót do spisu


Pomiar kasowości gleby

1) Rozpatrujemy pojemność 1 litra gleby czyli 10x10x10(cm3)
2) Sprawdzamy kwasowość za pomocą biometru liniowego w skali 10, ponieważ kwasowość gleby waha się od 4,5 do 7 jednostek
3) Wapno dodajemy w gramach do gleby badanej o pojemności 1 litra, aż osiągniemy kwasowość w granicach 7do 8 jednostek.
4) Przypuśćmy że będzie to 2g wapna dodane na litr gleby, aby zapewnić odpowiednią kwasowość gleby. Miedzy wapnem i glebą wychylenie wahadła będzie odbywać się wzdłuż linii biometru.
5) Na 1 metr kwadratowy powierzchni gleby musimy zastosować przelicznik 2gx100=200g czyli 0,2kg/1m2 gleby.
6) Wniosek jest następujący: na działkę o powierzchni 300m2 dodamy 0,2x300=60kg wapna na głębokość 10cm, aby zapewnić odpowiednią kwasowość gleby.

Powrót do spisu


Diagnostyka organów człowieka i leczenie

Schemat badania jest następujący:
napromieniowujemy wahadło z pamięcią świadkiem poszukujemy na kątomierzu promienia podstawowego organu np. serca. Do tego poszukiwania włączamy promień mentalny, czyli myślimy o sercu jego kształcie i innych właściwościach. Pytamy jaki jest promień podstawowy mojego serca? znajdujemy na kątomierzu po odpowiednim katem. W tym miejscu trzymając wahadło z pamięcią pytamy: czy serce moje jest zdrowe? Uzyskujemy odpowiedz na tak, lub nie. Następnie na tym promieniu podstawowym ładujemy serce odpowiednią formą koloru za pomocą wahadeł leczniczych. Na promieniu podstawowym można ustawić na świadka stos wahadeł leczniczych z intencja leczenia danej osoby. Dodatkowo przy wspomaganiu leczniczym dobrze jest stosować produkty życiodajne powyżej liczby 30. ujęte w spisie życiodajności produktu.

Powrót do spisu


Radiestezyjna forma koloru

Nie ma nic wspólnego z barwą, kolorem. Jest to promieniowanie źródła, które ma rożne pochodzenie, a jest odbierane przez radiestetów jako promieniowanie. Posługuje sie najlepiej w znajdywaniu takiego promieniowania różdżką hiszpańską. Mogę określać nie tylko przecięcie promienia, ale również jego kierunek, oczywiście w trakcie przesuwania się. Wskazania postojowe mogą być mylne. W trakcie przesuwania się do przodu zmienia się również kierunek różdżki stale ustawionej na źródło promieniowania. Przy poruszaniu sie do tyłu różdżka przyjmuje pozycję początkową czyli wyjściową. Rezonatory są równoległe do siebie. Cały czas mówię o promieniowaniu źródła punktowego. Inaczej sprawa sie ma przy źródłach objętościowych jak np. warstwa wodonośna czy roponośna, albo jeszcze inna. Również należy znaleźć promień podstawowy przez zastosowanie świadka, ale następne postępowanie zależne jest od wielkości badanego terenu. Nawet trzeba się posłużyć teleradiestezją w celu umiejscowienia obszaru badanego.

Powrót do spisu


Diagnostyka wspomagająca w radiestezji

Do tej pory zajmowałem sie poszukiwaniem jednego przedmiotu małego, bądź większego, ale zawsze formy skupionej co w skrajnym przypadku fizyczno-matematycznym jest punktem. Takim punktem może być świadek z włosa, pastylka lekarstwa, drobny przedmiot, bakteria ,a nawet wirus czyli każdy drobny badany przedmiot w formie nieożywionej materii jak i żywych organizmów. Wcześniej powiedzieliśmy, że każdy przedmiot promieniuje formą koloru i posiada promień podstawowy równoważny formie koloru. Dotyczy to również nie tylko przedmiotów skupionych. Mogą występować obszary objęte jednolitym wypadkowym promieniowaniem np. pasy , tunele, korytarze, uskoki tektoniczne, szyby głębinowe itp. formy przestrzenne, które rowniez promieniują. Są to np. cieki wodne, źródła roponośne i gazowe, źródła elektromagnetyczne o rożnych właściwościach promieniowania, toksyczne substancje i materiały, siatki geopatyczne i diagonalne. Promieniowanie radiestezyjne możemy rozpatrywać jako pewną wypadkową określonej zbiorowości lub wielkości ujętej w formie przestrzennej. Np. każdy człowiek jest źródłem wypadkowej formy koloru; określamy to jako kolor indywidualny, jako całość. Ale przecież w środku człowieka jest cala fizjologia rożnych procesów, rożnych organów, rożnych systemów jak kostny, oddechowy, trawienny, krwionośny, limfatyczny, nerwowy itd. każdy z nich jednocześnie funkcjonuje w różnych organach człowieka. Widzimy, że jest to ogromna różnorodność różnych form promieniowania powiązanych ściśle ze sobą. Naszym zadaniem jest w sposób podświadomy, wyróżnienie tych organów, systemów, form, które doprowadzają organizm człowieka jako całość do stanu chorobowego, czyli braku równowagi energetycznej. Z tych faktów widać jaki to jest problem złożony i jak skomplikowanych wymaga zabiegów przy zastosowaniu rożnych dziedzin nauki. Można zadać sobie pytanie, czy działania radiestezyjne przy określonej wiedzy mogą być w pewnym zakresie wspomaganiem organizmu? Jestem przekonany, że w pewnych jednostkowych dziedzinach radiesteta rozwiązuje cząstkowo problemy zdrowotne i pomaga ludziom. Dlaczego nie pokusić sie przy dużej dozie rozsądku wspomagać organizm człowieka w odkrywaniu wczesnego stadium rozwoju choroby, dalej aż do stopniowego zdrowienia i wyzdrowienia. Wyznaczenie zagrożeń chorobowych określamy w rożnych aspektach jako diagnozę. Zadajmy pytanie jak w takim układzie wykorzystać odkryte prawa radiestezji, które doskonale funkcjonują w znacznie skromniejszych aspektach. Przy dużym doświadczeniu lekarza radiestety istnieje możliwość stawiania prawidłowej diagnozy i doboru właściwych leków i innych zasad w postępowaniu z chorym, łącznie z uświadomieniem choremu w zakresie popełnianych błędów życiowych. Ostatnie zagadnienie jest bardzo trudne do zrealizowania i wymaga porady ludzi z rożnych dziedzin wiedzy.

Powrót do spisu


Przekaz telepatyczny, mentalny, radiestezyjny

Podaję przykład:
Określmy sobie proste zdanie- wmówmy psu myśl, by podszedł do stołu i wziął z niego książkę. Pies przychodzi bierzemy jego głowę w ręce, surowo patrzymy mu w oczy. Wola psa jest całkowicie podporządkowana woli człowieka, jest jakby sparaliżowana. Napinamy wszystkie myśli swoich nerwów i koncentrujemy sie tylko na jednej myśli, że zapominamy o wszystkim co nas otacza. Wyobrażamy sobie dokładny obraz interesującego nas przedmiotu, widzimy go wyraźnie chociaż nie patrzymy nań około pół minuty wtłaczamy przedmiot do pamięci, nie zapominając o najdrobniejszych szczegółach. Następnie zwracamy sie do psa, zatapiamy wzrok w jego oczach. Skłaniamy go myślami, by zrozumiał, co ma wykonać, przekazujemy kierunek ruchu: cześć podłogi prowadząca do stołu, nogi stołu, obrus i wreszcie książka. Pies zaczyna objawiać oznaki niepokoju, stara sie wykonać zadanie. Następnie podajemy w myślach polecenie "idź". Pies wyskakuje jak maszyna, podbiega do stołu i bierze książkę, Zadanie jest wykonane, pies odczuwa ulgę i uspokaja sie. Może być to rowniez z powodzeniem przeprowadzona transmisja człowiek -człowiek Na tym właśnie polega przekaz mentalny.

Powrót do spisu


Ciśnienie cieku wodnego

W trakcie wyznaczania parametrów cieku napotkałem trudność w ustalaniu zasobów wodnych przy wierceniu w skałach w terenie górskim. Nie wszystkie wiercenia okazały sie wydajne, a nawet zaistniały wpadki, czego nie miałem w tradycyjnym wierceniu wiertłami o średnicy powyżej 200 mm. W literaturze zawsze określa sie wydajność cieku co jest kolejnym absurdem, gdyż wydajność zależy od stosowanej technologii wiercenia oraz zastosowania odpowiedniego typu studni jak rowniez typu pompy o określonej wydajności. Jak widać czynników w zakresie wydajności jest wiele, stąd trudno określić parametr wydajności i dokonać jego pomiaru. Każdy pomiar wydajności nie będzie nigdy zbliżony do rzeczywistości, dlatego dużo łaskawszym będzie parametr ciśnienia ustalany procentowo na biometrze. Jest to sposób szybki i skuteczny w pomiarze po ustaleniu takiej wielkości ciśnienia, która będzie adekwatna np, przy metodzie wiercenia w skale-w tym przypadku trzeba wybrać ostre parametry w granicach 60% do 90%. nalezy pominąć w ogóle przy studniach ciśnienie poniżej 25%. Studnie kopane z kręgami winny mieć ciśnienie od 25% do 60%. Przez liczne próby stwierdzam ze ciśnienie badanych cieków jest bardzo rożne. Dalsze określanie ciśnienia wymaga potwierdzenia w praktyce.

Powrót do spisu


Teleradiestezja czyli zdalne poszukiwanie przedmiotów

Potrzeba spełnić kilka warunków:
1) Mapa terenu, w którym prowadzimy prace poszukiwawcze.
2) Szkic wykonany w skali
3) Zorientowanie mapy i szkicu względem stron świata
4) Korzystanie z wahadła z pamięcią
5) Świadek osoby lub przedmiotu poszukiwanego
6) Operator poszukiwacz
7) Odpromieniowanie pomieszczenia, w którym dokonywane będzie badanie
8) Bezwietrzna ustabilizowana pogoda
9) Niepożądana jest obecność obserwatorów, którzy rozpraszają koncentracje umysłu
10) kondycja i zdrowotność operatora.

Sposób I
polega na wykorzystaniu prawa promienia podstawowego.
Mapę lub szkic w skali orientujemy w kierunku północ
Za pomocą świadka i kątomierza ustalamy kierunek i zwrot promienia zasadniczego .Przecinamy mapę wahadłem w kierunku prostopadłym do wyznaczonych kierunków w miejscu reakcji wahadła na mapie prowadzimy linie równoległa do dwóch pozostałych. Kierunek tej linii przecina sie z poszukiwanym przedmiotem. Idąc po przeciwnej stronie zwrotu znajdziemy reakcję wahadła w poszukiwanym miejscu. Przedmiot zostaje znaleziony.
Rys.8

Sposób II
Polega na wykorzystaniu prawa sympatii. Świadek zaginionej osoby i zaginiona osoba będą zawsze w sympatii. Pomiędzy świadkiem i osobą wahadło czy rezonator będzie zawsze wyznaczać kierunek. Najlepiej używać wahadła z pamięcią, które jest skonstruowane do takich poszukiwawczych czy diagnostycznych celów.
A, B miejsca reagowania wahadła z pamięcią na mapie
Z - miejsce znalezionej osoby czy przedmiotu
Za pomocą wahadła zostały wyznaczone kierunki miedzy zaginiona osoba i świadkiem w rożnych położeniach świadka na mapie. Punkt przecięcia wyznaczonych kierunków ze sobą w punkcie Z wyznacza na mapie miejsce poszukiwanej osoby lub przedmiotu.
Rys.9

Powrót do spisu


Gliny i iły zagrożeniem przy wierceniu studni

Wykonawcy studni wierconych maja zawsze słuszne obawy. W terenach górzystych jak i nizinnych w trakcie wykonawstwa studni zdarza się, że warstwa wodonośna zalegająca na pewnej głębokości trafia w warstwę glin i iłów. W zależności od zawartości ziemi, żwiru i piasku w glinach i iłach są one jako mieszanina, bardziej lub mniej przepuszczalne. Mówimy wtedy o zaleganiu pewnej dawki wody w otworze wierconym. Takiej wody nie można wypompować o wystarczającej wydajności. Otwór staje się pusty bez wody, aż do następnego napełnienia po pewnym czasie. Odwiert takiej "dziury" jest niezadawalający. Tradycyjne wskazanie radiestezyjne również kończy się niepowodzeniem. Czy tak musi być? Niekoniecznie! Jeśli posłużymy się formą koloru, korzystając z biometru liniowego możemy określić głębokośc zalegania wody, oraz grubość zalegania warstwy glin. Drugą metodą jest znajomość promienia podstawowego dla wody i glin i ustalenie zalegania warstw. Jeśli warstwa wodonośna będzie pokrywać się z warstwą zaniczyszczonych glin lub iłów, należy niezwłocznie odstąpić od wiercenia. Podobny przypadek może zaistnieć przy bardzo twardych skałach jak bazalt, granit, lity gnejs, wtedy wiertnicą trudno pokonać przeszkodę i trzeba z powodów technicznych rezygnować. Opisane przypadki ze skałami są rzadkie i nie dotyczą dużych głębokości. Przy dużym doświadczeniu i rutynie radiesteta przezwycięży i te trudności. Pytanie jest tylko, czy zawsze się ten trud opłaca z uwagi na przeszkody już w płytkich warstwach górotworu. Przy głębokościach od 50m i więcej stosuje się nowoczesne technologie bardzo kosztowne i twardość skały nie odgrywa znaczącej roli. Przy dużych głębokościach ma znaczenie trafność przewierceń w zależności od celu.

Powrót do spisu


Podsumowanie

Na zakończenie mam cichą nadzieję, ze materiały podane w moich rozważaniach mogą znaleźć zainteresowanie czytelników, którzy bardziej poważnie będą traktować wiedzę radiestezyjną. Nie jest to tylko ciekawostka, ale naukowo niezbadana praktyczna wiedza, która może i ma zastosowanie w wielu dziedzinach życia. Osobiście najbardziej wyspecjalizowałem się przy współpracy z wiertaczem przy określaniu parametrów studziennych. Uważam, że wiedza radiestezyjna wymaga od zainteresowanych praktycznego zaangażowania i specjalizacji, gdyż jej zakres jest bardzo szeroki.
Przeciwników jak i prawdziwych znawców praw radiestezji serdecznie tą drogą pozdrawiam i liczę na zainteresowanie przedstawionymi relacjami.
Dla początkujących adeptów przedstawione tematy mogą sprawiać trudności w zrozumieniu za co przepraszam!

Powrót do spisu